Czekając na swięta...

Domy już czystością jak lusterka błyszczą,
każdy dzień przybliża nam świąteczne chwile.
Białe pióropusze na gałęziach wiszą,
grudzień daje wiarę i radości tyle.

Cóż, że miło w domach gdy chłód mamy w sercach,
w czasach kiedy człowiek nie widzi człowieka.
Trzeba się podzielić ciepłem swego wnętrza,
Na które tak wiele jeszcze ludzi czeka.

Nauczmy się dzielić i kochać nawzajem,
kruszyną dobroci z uśmiechem nadziei.
Bo nie ważne ile, lecz czy z serca dajesz,
Trochę ciepła światła, gdy drogi zawieje.

Autor: wrobel